Roma de la Torre y Rivas

Hoe doet zij het (thuis)?

Bij Inzowijs kun je begeleiden in de thuissituatie, maar ook op school of op de groep. Wat is het verschil en hoe bereid je de begeleiding voor? Op deze pagina de antwoorden van: thuisbegeleider Roma de la Torre y Rivas. Lees meer interviews van (oud-)begeleiders.

“Het mooiste aan deze baan vind ik om samen met een cliënt stappen te zetten in zijn of haar ontwikkeling.”

Over Roma

Hoi, ik ben Roma, 26 jaar en ik heb een bachelor afgerond in de klinische psychologie. Momenteel heb ik een tussenjaar en ben ik vier dagen per week aan het begeleiden bij Inzowijs. In september start ik met mijn master Social and Health Psychology. Ik begeleid op dit moment vijf kinderen, waarvan twee thuis in omgeving Utrecht: twee jongens van 15 en 16 jaar met een autismespectrumstoornis.

Hoe bereid je de thuisbegeleiding voor?

Van tevoren bedenk ik wat het doel is van de begeleiding. Wat gaan we vandaag doen, wat zijn leerpunten voor de cliënt en hoe wil ik daar met de cliënt aan werken? Soms is het nodig dat ik wat dingetjes voorbereid, denk bijvoorbeeld aan het maken van een schema voor de jongen van 15 die moeite heeft met plannen en organiseren.

Hoe ziet een begeleidingsmoment eruit?

Dit verschilt heel erg per cliënt. Bij de jongen van 16 staat het bereiken van meer zelfstandigheid en het hebben van een gezellige middag centraal in de begeleiding. Bij hem start ik ’s middags als hij thuiskomt van school. We drinken samen wat en daarna bied ik hem een moment van ontprikkeling aan door samen te lezen. Dit doet hem goed na de drukte van school. Vervolgens gaan we een eind wandelen. Deze cliënt vindt het leuk om te steppen dus hij neemt altijd zijn step mee! We gaan meestal naar de stad voor een wandeling of om iets te drinken. Hierbij oefent hij met het betalen met contant geld. Als we weer thuis zijn, spelen we vaak nog een spelletje. Aan het eind van de begeleiding bespreken we de doelen na; wat is er vandaag goed gedaan en wat was nog lastig voor de cliënt?

Bij de andere jongen, van 15 jaar, staat het plannen en organiseren van schoolwerk centraal. Ook hier start ik de begeleiding op door samen wat te drinken. Daarna pakt mijn cliënt het huiswerk erbij dat hij heeft gekregen en bespreek ik met hem wanneer hij tijd heeft om aan bepaalde vakken te werken. Hierbij heeft hij als doel om zelf meer inzicht te krijgen in de hoeveelheid werk en hoeveel tijd hij hiervoor nodig heeft. Hierna kijken we samen wat nodig is: is er schoolwerk dat moeilijk te overzien is, opdrachten die we samen in stapjes kunnen opdelen of heeft hij behoefte aan een wandeling?

Hoe breng je structuur aan in je begeleiding?

Bij deze cliënten houd ik een vaste structuur aan. Ik merk dat dit zich na een tijdje begeleiding geven eigenlijk vanzelf vormt. Persoonlijk vind ik het altijd fijn om te starten met een rustig momentje na een drukke schooldag en even in te checken; hoe gaat het met de cliënt? Bij kinderen of jongeren met autisme spreek ik vaak samen een vaste structuur af waarbij hij of zij kan werken aan de opgestelde doelen. Welke activiteiten ondernemen we, hoeveel tijd besteden we hieraan? Maar nogmaals, meestal vormt de invulling zich na een langere begeleidingsperiode vanzelf. 

Wat vind je het leukste aan het werk bij Inzowijs?

Het mooiste aan deze baan vind ik om samen met een cliënt stappen te zetten in zijn of haar ontwikkeling. Als ik merk dat een cliënt bijvoorbeeld een stap maakt naar meer zelfstandigheid of als iets lukt wat eerder nog niet lukte. Dit kan mij veel voldoening geven in mijn werk. Sowieso vind ik het enorm leuk om te werken met kinderen en jongeren en om lekker te kunnen lachen met een cliënt. Daarnaast is het prettig dat het werk heel divers is; de ene keer zit ik met iemand huiswerk in te plannen en het andere moment ga ik met een cliënt wat drinken in de stad. Zo is geen dag hetzelfde. Daarnaast vind ik het superleuk dat ik tijdens én net na mijn bachelor al veel praktijkervaring heb opgedaan.

Welke tip wil je jouw (nieuwe) collega meegeven?

Wees niet bang dat je het nog niet kunt of dat je bijvoorbeeld te weinig ervaring hebt. Ik ben halverwege mijn studie bij Inzowijs gestart en heb juist van het werk heel veel geleerd. Door het te gaan doen, doe je superveel ervaring op. Daarnaast werk je samen met zorgcoördinatoren die jou onwijs goed begeleiden in het proces. Dus ik zou vooral zeggen: ga de uitdaging aan!